" بهـت اعـتماد دارمـــــــه "

بهـتر از جمله "دوســـــــت دارم" ؛ جملـــه " بهـت اعـتماد دارمـــــــه "

هر کســـــی میتـونه هـر کـی رو دوسـت داشـته باشـه ،

ولی به هـــــر کسی نـمیشـــــــه اعتمــــــاد کــــرد ... !!!

می دانم روزی ...

من به خودم مثلِ یک مداد رنگی نگاه می کنم!

شاید رنگ مورد علاقۀ تو نباشم

اما می دانم روزی

برای کامل کردن نقاشی ات

به من نیاز پیدا خواهی کرد

به کســـی بـــرنخـــورد ..!!

کارمـــان به جایــی رســـیده که طـــوری بایـــد دلتنـــگ شـــویم

که به کســـی بـــرنخـــورد ..!!

تصاویر زیبا و عاشقانه

رفتن...

من دیگر تمام جا پاهای این حوالی را از برم

اما هنوز ندیده ام

کسی رفتن را بلد باشدو...بماند

بابا نان داد....

ﺭﺍﺣﺖ ﻧﻮﺷﺘﯿﻢ ﺑﺎﺑﺎ ﻧﺎﻥ ﺩﺍﺩ !

ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺪﺍﻧﯿﻢ ﺑﺎﺑﺎ ﭼﻪ ﺳﺨﺖ ، ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﺟﻮﺍﻧﯿﺶ ﺭﺍ ﺩﺍﺩ ! ! !

امـــــان..

امان از دست این دخترای بی رحم که فکر میکنن پسرا احساس ندارن

محـــکوم به دلبستن

به هوای قلب من آمدی و گفتی عاشقی ،اما اینک هوای قلبم را نداری

به عشق بودنم آمدی و گفتی عاشقم هستی ، گفتی مثل دیگران بی وفا نیستی و تا آخرش با من هستی

اینک نه تو را میبینم نه عشقی از تو را
اینک نه وفا را میبینم و نه محبتی از تو را

حالا تنها خودم را میبینم و چشمهای خیسم را ، اینک تنها قلبی شکسته را در سینه حس میکنم که بدجور پشیمان است که چرا به تو دلبسته

چرا با تو عهد عشق را بست ، عشق تنها یک ( کلمه ) بود

نه آن احساسی که تا ابد ماندگار بماند

آمدی و یک یادگاری تلخ در قلبم گذاشتی و اینک هوای قلبم را با حضورت سرد کردی

شب که میرسد خیس است چشمهای خسته ام ، از فردا بیزارم

دلم نمیخواهد کسی بفهمد که دلشکسته ام

نمیخواهم دیگر با غروب روبرو شوم

غروب همان آتشی است که در این لحظه های تنهایی بیشتر میسوزاند دلم را

گرچه نمیتوانم ،اما نمیخواهم دیگر به تو فکر کنم

نمیخواهم دیگر یک لحظه نیز در فکر حال و هوای رفتنت این لحظه های سرد را با گریه سر کنم

خیلی دلم میخواهد فراموشت کنم

خیلی دلم میخواهد عاشقی را از قلبم دور کنم

اما نمیتوانم!

آینه را از من دور کنید ، طاقت ندارم ببینم چهره ی پریشانم را

                                         پنجره را ببندید ، تحمل ندارم ببینم آن غروب پر از درد را

اگر تا دیروز محکوم به تنهایی بودم ، اما اینک محکوم دلبستن به یک عشق دروغینم

تا به امروز در قلب بی وفای تو حبس بود

از این لحظه به بعد نیز باید در زندان تنهایی حبس ابد باشم

میخواهم در حال خودم در همین زندان تنها باشم …
شاید بتوانم فراموشش کنم…

کجایـــی عشــــق ؟؟؟

خیلی تنهام ...

 از تنهایی خسته شدم ...

منتظر یه عشقم ...

یه عشق حقیقی ...

کاش یه عشق واقعی میومد و من و همراش می کرد ...

کاش همه ی عشقها واقعی بودن ...

مثل کویری که منتظر بارونه ...

کاش ...

برو نامـــرد بخند

برو خوشحال بخند 
            

                که به تو باخته ام 
                      

                               و چه زیبا گناهش کردم 
                                     

                                                 خنده ی این دل خود ساخته ام 
به چه چیز خندیدی ؟
             

                به دل خوش باور ؟
                             

                              به من بی یاور ؟
                                        

                                               یا به آن قلب نشسته در گل ؟؟
              

                 شایدم نه !
                        

                           به من و رسم من و خاکستر 

برو نامرد بخند 
            

               که شدم من فانی 
                         

                             دل من سخت شکست 
                                                 

                                                   و شدم بارانی

هنـــوز باور ندارم

چنان لحظه های سرد تنهایی میگذرد اما هنوز باور ندارم که تنهایم.
همچنان عمر میگذرد ولی هنوز باور ندارم که در این دو روز دنیا دو روز آن پر از غم است .
همچنان زندگی ساز خودش را میزند ولی سرنوشت با آن ساز نمی رقصد.
همچنان در حسرت بهار نشسته ام ، اما نمیدانم که خزانی زیباتر از بهار را پشت سر گذاشته ام .
این دل لحظه به لحظه بهانه هایش را بیشتر میکند اما نمیداند حتی این بهانه ها نیز دیگر به یاری او نمی آید .
همچنان هوای چشمهایم گریان است ، روزها بارانیست و شبها طوفانیست.
همچنان این لحظه های نفسگیر زندگی را میگذرانم اما هنوز باور ندارم که دیگر هیچ امیدی در قلبم نیست.
امید من دیروز بود که گذشت ، امید من فرداست که از فردا نیز نا امیدم.
دیروز هر چه بود گذشت ، اما هر چه پیش خواهد آمد دیگر نخواهد گذشت و در دلم باقی خواهد ماند.
همچنان از نگاه گل پژمرده در گلدان خشک میفهمم که پرپرم.
همچنان از آواز بی صدای پرنده در قفس میفهمم که من نیز در قفسی به بزرگی دنیا اسیرم!
همچنان از سکوت سرد شبانه میفهمم که آسمان بی مهتاب است و امشب نیز شب دلگیریست !
کسی نیست که به داد این دل برسد ، هر کسی به داد دل خودش میرسد،به داد و فریاد این دل تنها نمیرسد.
همچنان باید درون خودم فریاد بزنم ، درون خودم اشک بریزم و ناله کنم .
ای خدا تو شاهد روزگار من باش ، و بیا این درد بی درمان مرا درمان کن.
دلم میخواهد شاد باشم ، اما شادی جای دیگری اسیر است.
دلم میخواهد امیدوار باشم ، اما امید من خواب است .
همچنان لحظه های سرد زندگی میگذرد اما هنوز باور ندارم که وجودم از سردی لحظه ها یخ زده است.

درد دل!!♥•°``°•.¸

تنهایی

سکوت

هوای سرد

تاریکی در اتاق

پنجره های بسته

کوچه های خیس و خلوت

خواب های اجباری و بیداری

اشک و دلتنگی

حسرت و افسردگی

این روزها اینچنین شده زندگیم و خسته شدم ار انتظار و خیال های تکراری و محال

خسته شدم از بیکاری در خانه و فکرهای  که بغضم را میگیرد

و سوال های بی جواب که چرا .....؟

خیلی وقته کسی بهم نگفته دوست دارم یا دلم برات تنگ شده

خیلی وقته کسی برایم دیوانگی نمیکند که از شوق آن خستگی هایم را فراموش کنم

منتظر کسی هستم که مرا از این وضع نجات بدهد ... 

از تنهایی خسته شدم... 

همراهی میخواهم

خدایا تا چه مدت این وضع من می ماند

خدایا من منتظر تغیری هستم که غم هایم را فراموش کنم

خدایا دیگه حتی خسته شدم دعا کنم

خدایا توخسته نشدی که این همه خستگی های منو دیدی؟

"خداحــافظ رفیــــق...!"

یادگرفته ام تنهایی ام را ماهرانه پشت روزنامه ای  پنهان کنماما از مهتاب که بوی شانه های تو را می دهد چیزی را نمی توان پنهان کرد.....

دلتنگی های آدمی را باد ترانه می خواند

رویاهایش را آسمان پر ستاره نادیده می گیرد 

و هر دانه ی برفی به اشکی نریخته می ماند

سکوت سرشار از سخنان ناگفته است

از حرکات ناکرده

اعتراف به عشق های نهان

و شگفتی های بر زبان نیامده

در این سکوت حقیقت ما نهفته است

حقیقت تو

و من.....

وقتی دوست داشتن میان من و تو نزدیک است

و حجم های خالی زندگی با نام من و تو پر نشد

وقتی سکوت می کنی...

در برابر هر آنچه برای تو دارم..

.
شاید تنها کلامی که ما را...

به هم پیوند خواهد زد این باشد...

"خداحافظ رفیق...!"

حرفه دلم بود!

برای تو......

لعنت به ســـــادگی...

لعنت به سادگی...

لعنت به کسی که سادگی با پوست و گوشت و استخونش اجین شده

لعنت به کسی که سادگی پیشه گرفته تا بگه من...

اصلا لعنت به هر چی قلب صافه

که صداقت ازش میباره

دو رنگی نداره، نامردی نداره٬ ریا نداره

لعنت، لعنت، لعنت

آره تو این زمونه باید گرگ باشی

تو زمونه ای که هیچ قلب و زبونی با هم یکی نیست

همه چیز شده فریب، فریب، فریب

تو زمونه ای که آدماش واسه سرگرم کردن خودشون و بازی دادن دیگری بهت میگن...

دیگه حالم داره به هم میخوره

از این دنیا...، از آدماش...

از اینکه همه گرگ شدن و آدم ساده که حکم بره رو داره میخورن و به دندون میکشن

پس چی شد اون زمانی که صداقت٬ صافی دل و خوش قلبی یه امتیاز بزرگ بود واسه هر آدم؟

واسه سر افرازیش٬ سر بلندیش٬ زندگیش؟

چرا حالا مایه شکست و خورد شدنشون تو زندگی؟؟؟

ها؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

چرا انقدر آدما پست شدن؟؟؟

بی غیرت شدن؟

عوضی شدن؟

مگه چه اتفاقی افتاده؟

با این قلب صاف و ساده باید چه کرد؟

تو بگو باید چیکار کرد؟!!!

چیــه چیــزی شـــده ..!

گاهی دلت میخواد همه بغضهات از توی نگاهت خونده بشن...

میدونی که جسارت گفتن کلمه ها رو نداری...

اما یه نگاه گنگ تحویل میگیری یا جمله ای مثل: چیزی شده؟؟!!!

اونجاست که بغضت رو با لیوان سکوت سر میکشی و با لبخندی سرد میگی: 

نه،هیچی ...

ﻋﺸـــﻖ ﺗﻮ ﮐﻴﺴت

               گفتند ﻣﺎ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﭼﻴﺴﺖ
                                    ﮔﻔﺘﻴﻢ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﻱ
                                                     ﺩﻟﻮﺍﭘﺴﻲ ﺍﺳﺖ

                                                        ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﻲ ﭼﻴﺴﺖ
                                                                 ﮔﻔﺘﻴﻢ ﻫﻤﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻭ ﺩﻳﻮﺍﻧﮕﻲ ﺍﺳﺖ

               ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﮐﻴﺴﺖ
                              ﮔﻔﺘﻴﻢ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﺯﻳﺴﺖ

                                                           ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﻌﺸﻮﻕ ﮐﻴﺴﺖ
                                                                    ﮔﻔﺘﻴﻢ ﺁﻧﮑﻪ ﻻﻳﻖ ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺯﻱﺍﺳﺖ

               ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﮐﻴﺴت
                                                          ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺷﺪﻡ ﭼﻮﻥ ﺟﺰ ﺗﻮ
                                                                                             ﮐﺴﻲ ﻧﻴﺴﺖ

دل کندن

دل کندن اگر آسون بود ، فرهاد بجایِ کوه ، دل می کند .!

دوستت خواهم داشت در سکوت...

 
دوستت خواهم داشت در سکوت...
که مبادا در صدایم توقعی باشد که خاطرت را بیازارد

برگــــــــــــرد ...

چرا باید الان باشی توی خاطره ها
چرا سهممون از عشق فقط فاصله هاست
همه پیش عشقشونن و من چی؟ ها؟
باید از عشق بگم و سختی هاش؟
وقت رفتنت گفتم باشی بدون من خوش
دروغه که نگم زندگیم میدون جنگ شد
اشتباه جداییمون
اینو منم دارم میگم
باید فهمیده باشی که قصد کلماتم چیه

شاید مه زده که من و تو گم شدیم
شاید فاصله زیاده و تو دور شدی
باید این رو بدونی که هنوزم عشقم تویی
تو به سادگی رفتی ولی من امشب طوری
توی رویام که فردا برمیگردی
اگه نیای شاید باید رگ بدم تیغ
پس برگرد که هنوزم دربه درتم 
برگرد...

دستان توست، وطنِ من!

بعد از آن ھمه سرگردانی 
روی وجب به وجب خاک 
بعد از آن ھمه جستجو روی نقشه ھای جھان 
دانستم 
دستان توست، وطنِ من!