دوستای خوبم از اینکه به وبلاگم سر زدین خیلی ممنونم
چند نکته که بدونید بهتره:
اول اینکه این وبلاگ قدیمی هستش و مطالب زیاد هست و برای دیدن مطالب قدیمی میتونید از آرشیو مطالب یا قسمت موضوع مطالب استفاده کنید
دوم برای تبادل لینک منو با اسم صدای پای زندگی لینک کنید و بعد بهم خبر بدین تا شما رو با هر اسمی می خواین لینک کنم
در آخر نظر و پیشنهاد و انتقاد یادت نره
روزگاری دور برایم نوشتی:
«چه رازها که نهفته است در ورای سکوت!»
چنانکه شاملوی عزیز می خواند:
«سکوت سرشار از سخنان ناگفته است
از حرکات ناکرده
اعتراف به عشق های نهان و شگفتی های بر زبان نیامده
در این سکوت حقیقت ما نهفته است
حقیقت تو و حقیقت من» (۱)
و امروز این سکوت
خنجری است که خورشیدهای روشن را به کسوف میخواند
و حرفهای ناگفته را تلخی میآفریند...
و اعترافی است در نفی تمامی وصلت ها
بی هیچ حقیقتی در تو
بی هیچ حقیقتی در من...
بس آرزوی دور و درازی است
سکوت آن روزهای دور! ...
آن رازهای برملا شده!
آن روشنی ِ ساده ی صدای سکوت تو!...
بس آرزوی دور و درازی است...
من نمی دانم فلسفه دوستی ما انسانها با یکدیگر چیست ؟
شاید...!
ما انسانها با هم دوست می شویم تا یکدیگر را در رسیدن به کمال کمک کنیم.
با هم دوست می شویم تا طرف مقابلمان را شاد کنیم و خودمان نشاط را مزه مزه کنیم.
دوست می شویم تا تنهایی یکدیگر را فراری دهیم به سمت ابد.
ما ...
من نمی دانم فلسفه دوستی میان من و تو چیست ؟
من مدام فقط باید به نبودنت فکر کنم !
مزه تنهایی گرفته تمام وجودم را !
دیگر نمی دانم شادی چه طعمی دارد !
من هرروزم را با تکرار عبارت های تاکیدی و مثبت شروع می کنم .
یک احساس خوبی در رگ هایم وول می خورد با این کار.
اما ...
فقط کافیست به خلا نبودنت فکر کنم .
دیگر خبری از آن احساس خوشایند نیست که نیست !
...
لطفا فلسفه دوستی بین خودمان را برای من تعریف کن ؟ لطفا !
تو چه جوری می توانی بدون من زندگی کنی؟!
تویی که می گفتی " دوستت دارم "
حالا فلسفه این تنهایی و دلتنگی و ... چیست؟
این فقدان خواسته یا نا خواسته ات را تعریف کن برایم شاید خمودگی دست از سرم بردارد .
من این شهر شلوغ غربت زده را نمی خواهم...
این پله های روز افزون پیشرفت را دوست ندارم...
دارم با پرنده ها و درخت ها بیگانه می شوم...!
کاشکی دیر نشود !
کاشکی جنون دست از سر نوشته های من بردارد ، کاشکی ...!
دلم برای سلام های خوش طعمت تنگ شده...
عزیز روزهای زندگی دلم برایت تنگ شده ، عزیزی که به من تکرار جمله " دوستت دارم " را آموختی !
چرا مرا نجات نمی دهی از این همه دغدغه ؟!!!!
می بینی ؟! سطر به سطر نوشته هایم لهجه دلتنگی شدید به خود گرفته اند؟!
راستی این نوشته ها را هنوزهم می خوانی ؟!
اگر پاسخت آری است کاری بکن که فلسفه دوستی ، زیباترین فلسفه زندگیمان بشود...
آروم آروم به نبودنت عادت میکنم...
چون هیچوقت داشتنت رو تجربه نکردم....
دیگه به داشتن چشمهای پر از حسرتم عادت کردم ...
انقدر این بغض گلومو سنگین کرده که حتی...
نمیتونم حرفامو اینجا بنویسم.
دیگه بی هوا خندیدن رو یاد گرفتم
تو نگران من نباش ...
یاد گرفتم با تو باشم بی انکه تو باشی ...
یاد گرفتم نفس بکشم...
بی تو...و بیاد تو
خوش به حال اونی که دستای تو رو میخواد بگیره...
یادت باشه هنوز تو قلبمی...
یه شب باورمون یه جوری شکستن که
فکر کردم حتی خدا قهره با من
حالا اشک شوقم دارم میدرخشم
تو برگشتی تا من خدا رو ببخشم
چرا از همه آدما میگذری
که دنیا رو با من تماشا کنی
تو که می تونستی برای خودت یکی بهتر از من پیدا کنی
کجا بودی تو این همه سال درد
که من زندگی کردم این مردنو
تو پاداش صبر و سکوت منی
چرا دیر شنیدی صدای منو
باید قصمونو به دنیا بگم
به اونا که به عشق بدبین شدن
به اونا که میترسن از اعتماد
اونا که به تنهایی نفرین شدن
من از باور مرگ دارم بیام
تو واسم مثه فرصت آخری
به چشمای متروک من بگو
مادر! درستایش دنیای پرمهرت ، ترانهای از اخلاص خواهم سرود وگلدسته ای از مهر بر گردنت خواهم آویخت. شکوه عشق را در زمزمه های مادرانه ات می یابم وانگیزه خلقت را از قلب پرمهرت می خوانم. مادر، بوسه بر دستان خسته تو جانم را زنده می کند و دیدار تو عشق را در دلم به ارمغان می آورد. ایمانم از دعای توست وخدایم را از زبان تو شناخته ام ، عبادت را تو به من آموخته ای ، مادر! ای الهه مهر. تو گلی خوشبو از بهشت خدایی که گلخانه دلم از عطرتو سرشار است ، از تبار فاطمه ای وگویی وجود تو را با مهر فاطمه سرشته اند پس همیشه دعایم کن چراکه دعایت سرمایه فردای من است. … مادرم ! به پاس آنچه به من داده ای ، به ستایش محبتهای بی اندازه ات ، و به وسعت همه خوبیهایت دوستت دارم.
درونم غوغاست ...
ساده میشکنم ...
با یک تلنگر کوچک ...
.
.
.
این گونه نبودم ....
این گونه شدم !!!
همیشهــ بایــد کسیـــ باشـــد
کهـ معنیـــ سه نقطــــه هـــای انتـهــایــــ جمـلــــه هــایـتـــ را بـفهـمـــد
همیشهــ بایــد کسیـــ باشـــد
تــا بغـضـــ هــایتـــ را قبـــل از لـــرزیـدن چـــانـه اتــــ بــفهـمـــد
نگران دلتنگی هایم نباش
اینجا اگر سیل هم بیاید هیچ سکوتی شکسته نمی شود
و هیچ بغضی،در فریاد نمی ترکد
اینجا به ظاهر آرام است و هیچ تلاطمی رودخانه را به هم نمی ریزد
و هیچ صدایی گوش را نمی آزارد
پس
بیا و کنارم بنشین بی آنکه نگران دلتنگی هایم باشی ...
سکوت می کنیم....
به یاد تمام "دوستت دارم" هایی که در گلو ماند !
سکوت می کنیم...
به احترام تمام خاطراتی که درودیوار زندگی را آذین بسته اند !
سکوت می کنیم...
برای لحظه ای بیشتر باهم بودنمان . . . .
و سکوت انگار سخت ترین کار ِ دنیاست !
سکوت می کنیم !
آخ !
دیدی چه شد ؟!
من با همین کلمات سکوتم را شکستم......
روزگارم را سیاه کردند آن وقت می گویندشب است.
خنده دار است !!!
اینجا تا پیراهنت را سیاه نکنی نمی فهمند
چیزی را از دست
داده ای !!!!!
کشاورزی مشغول پاشیدن بذر بود
مرد مغروری به او رسید و با تکبر گفت ...
بکار بکار که هر چه بکاری ما میخوریم.
کشاورز نگاهی به او انداخت و گفت ...
دارم یونجه میکارم!!!!
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎﻓﺘﻦ ﯾﮏ ﻗﺎﻟﯿﺴت
نه هماﻥ ﻧﻘﺶ ﻭ ﻧﮕﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯽ.
ﻧﻘﺸﻪ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﻣﻌﯿﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﺗﻮ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﯿﺒﺎﻓﯽ.
ﻧﻘﺸﻪ ﺭﺍ ﺧﻮﺏ ﺑﺒﯿﻦ, ﺧﻮﺏ ﺑﮑﺶ.
ﻧﮑﻨﺪ ﺍﺧﺮ ﮐﺎﺭ ﻗﺎﻟﯽ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﻧﺨﺮﻧﺪ
مواظب حرف زدنمون باشیم!!!!
آخ دلم هیچکی کنارت نیست ، سر کن با خودت
زیر و رو شو دنیا رو زیرو زبر کن با خودت
وقتی میبینی خودت داره کلافت می کنه
از خودت پاشو ، خودت با شو سفر کن با خودت
هر زمستون پیش از اینکه ریشه پابندت کنه
شاختو بردار و تمرین تبر کن با خودت
یا بساز و دونه دونه مرگ برگاتو ببین
یا بسوز و جنگلی رو شعله ور کن با خودت
سر بچرخونی مسیر روبه روتو باختی
سر بچرخونی مسیر روبه روتو باختی
از پل تردید با قلبت گذر کن باخودت
تنها موندی با خودت با دشمنت با دوستت
آری تو در فصلی سرد و پر از سکوت به دنیا آمدی
تا
گرمای وجودت بشکند سکوت دلها را
و
نزدیک کند دوباره قلبها را به هم
و
امید ببخشی در این فصل سرد
به قلبهای دوستانت به پاس قدوم مبارکت.
چه لطیف است حس آغازی دوباره و چه زيباست رسيدن دوباره به روز زيبای آغاز تنفس...
و چه اندازه عجيب است روز ابتدای بودن!
و چه اندازه شيرين است امروز...
روز ميلاد...
روزی که تو آغاز شدی!
باز هم میگم... تولدت مبارک!!
ما داریم خوشحالی میکنیم تو بشین گریه کن که پیر شدی
.... یه سال یعنی دوازده ماه
و دوازده ماه میدونی یعنی چند روز؟! میدونی یعنی چند ساعت؟ چند دقیقه؟!!چند ثانیه؟!
پـــــیـــــر...
خــــــــدا نکنه)
دقیق یادم نیست آخرین بار؛
کی خود را پیدا کردم؛
اما خوب یادم هست
هر گاه که گم شدم؛
دستم در دست تو نبود
سلام